به نقل از «مهر»

رویکرد اردن نسبت به مساله فلسطین

تاریخ انتشار: ۵ اردیبهشت ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۸۸۷۷۲

خبرگزاری مهر، گروه بین‌الملل: اردن کشوری است که مستقیماً با مسئله فلسطین درگیر است. این درگیری ناشی از فاکتورهای متعدد امنیتی برای اردن است. در این نوشتار به اختصار موضع اردن در قبال منازعه فلسطین بررسی می‌شود.

اهمیت جغرافیای اردن در مسئله فلسطین

اردن در سال ۱۹۴۶ به استقلال رسید، اما از جمله کشورهای بزرگ عربی به لحاظ مساحت است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

جغرافیای اردن اهمیت زیادی دارد زیرا به کشورهای مهم عربی شامل سوریه، عراق، عربستان سعودی، فلسطین و همچنین با اراضی اشغالی مرز مشترک دارد. اردن نزدیک‌ترین کشور عربی به فلسطین است و طولانی‌ترین خط مرزی را با فلسطین دارد. با توجه به همین موقعیت جغرافیایی و همچنین با توجه به مساحت بیش از ۸۹ هزار کیلومتر مربعی که ۷۵ درصد آنرا بیابان تشکیل می‌دهد، اردن از اهمیت زیادی به خصوص نزد رژیم صهیونیستی و آمریکا برخوردار است.

اردن در تحولات فلسطین نیز نقش پررنگی دارد، اما این نقش بیش از همه به ضرر فلسطینی‌ها است. قدرت‌های غربی از زمان اعلامیه بالفور سال ۱۹۱۷ تاکنون همواره سعی کرده‌اند از جغرافیای اردن به نفع رژیم صهیونیستی استفاده کنند. بیش از یک میلیون فلسطینی در اردوگاه پناهدگان در اردن حضور دارند، آوارگانی که خود را شهروند اردن نمی‌دانند و ترکیب جمعیتی این کشور را تحت تأثیر قرار داده‌اند. به نظر می‌رسد همین موضوع و همچنین مساحت بیش از ۸۹ هزار کیلومتر مربعی نیز عامل مهمی است مبنی بر اینکه از اردن به عنوان وطن جایگزین فلسطینی‌ها یاد می‌شود.

علاوه بر جمعیت، اردن پس از جنگ ۱۹۴۸ و در سال ۱۹۵۰ کرانه باختری و بیت‌المقدس شرقی را ضمیمه خاک خود کرد. اردن در سال ۱۹۶۷ کرانه باختری را به نفع رژیم صهیونیستی از دست داد. در دهه ۱۹۸۰ اردن از ادعای حاکمیت بر کرانه باختری به نفع فلسطین صرف‌نظر کرد تا کشور مستقل فلسطین ایجاد شود و طرح وطن جایگزین نیز بی‌اعتبار شود، اما این طرح همیشه از سوی رژیم صهیونیستی و حامیان آن وجود داشته است. عبدالله دوم، پادشاه اردن با طرح وطن جایگزین برای فلسطینی‌ها مخالف است و تنها راه حل مسئله فلسطین را راه حل دو دولتی می‌داند. طی سال‌های گذشته، عبدالله دوم در مناسبت‌های مختلف با صراحت اعلام کرده است: «اردن، اردن است و فلسطین، فلسطین».

رویکرد اردن به بحران فلسطین: سازش با رژیم صهیونیستی و همسویی با قدرت‌های غربی

بحران فلسطین در سیاست خارجی اردن اهمیت بسیار زیادی دارد و طی بیش از هفتاد سال گذشته، بخش عمده‌ای از ظرفیت‌های سیاسی، اقتصادی و امنیتی اردن معطوف به این بحران بوده است. اردن از دهه ۱۹۹۰ به بعد مسیر سازش و صلح با رژیم صهیونیستی را در پیش گرفت. یکی از رخدادهای مهم در سیاست خارجی اردن، امضای معاهده صلح وادی عربه با رژیم صهیونیستی در سال ۱۹۹۴ است. اردن پس از مصر دومین کشور عربی بود که با رژیم صهیونیستی توافق صلح امضا کرد. نام این توافق‌نامه نام مکانی است که در آنجا امضا شد.

وادی عربه در مرزهای اردن و رژیم صهیونیستی است. این توافق با نظارت بیل کلینتون، رئیس‌جمهور وقت آمریکا میان اردن و رژیم صهیونیستی امضا شد. در مقدمه این معاهده آمده است: «هدف دو طرف تحقق صلح عادلانه و دائم و فراگیر در خاورمیانه بر اساس قطعنامه‌های ۲۴۲ و ۳۳۸ شورای امنیت است.» اردن در حالی که با رژیم صهیونیستی پیمان صلح امضا کرد، در اکتبر ۱۹۹۹ با هدف تأمین امنیت مرزهای این کشور با رژیم صهیونیستی، دفاتر حماس را در اردن تعطیل و بسیاری از رهبران ارشد این گروه را اخراج کرد.

نکته مهم دیگر اینکه؛ دیدگاه اردن در خصوص حل‌وفصل مسأ‌له فلسطین تا حدود زیادی با قدرت‌های بزرگ غربی همگرا بوده است. یکی از دلایل این همگرایی نیز این است که اردن به حدی قوی نیست که بتواند سیاست خارجی مستقلی اتخاذ کند. در واقع، اردن حفظ حاکمیت و استقلال خود را از طریق وابستگی به قدرت‌های بزرگ پیگیری می‌کند. با این حال، همسویی با قدرت‌های غربی در مسأله فلسطین سبب نشد که تمامیت ارضی اردن مورد تهدید واقع نشود. طمع‌ورزی به جغرافیای اردن برای اسکان فلسطینی‌ها و اشغال کامل جغرافیای فلسطین توسط رژیم صهیونیستی در سال‌های اخیر نیز پیگیری شد. در معامله قرن که توسط دونالد ترامپ، رئیس جمهوری سابق آمریکا ارائه شد نیز اردن به عنوان وطن جایگزین مطرح بود. در جنگ کنونی غزه نیز رژیم صهیونیستی پیشنهاد داد مردم غزه در اردن ساکن شوند. هدف اصلی این ایده تل‌آویو، کوچاندن اجباری مردم غزه و تخریب کامل غزه بود که با مخالفت قاطع اردنی‌ها همراه شد.

مخالفت گسترده مردم اردن با پیمان وادی عربه

بر خلاف حکومت اردن که سازش با رژیم صهیونیستی را تأمین‌کننده منافع این کشور می‌داند، مردم اردن مخالف پیمان وادی عربه هستند و بارها با برگزاری تظاهرات این مخالفت را اعلام کرده‌اند. مطابق برخی از نظرسنجی‌ها بیش از ۸۰ درصد از مردم اردن نه تنها با پیمان وادی عربه بلکه با هرگونه روابط کشورهای عربی با رژیم صهیونیستی مخالف هستند. در برخی از نظرسنجی‌ها نیز تا ۹۷ درصد مردم اردن مخالف صلح و سازش با رژیم صهیونیستی هستند و بر لغو پیمان وادی عربه تأکید دارند.

مردم اردن نیز با طرح وطن جایگزین برای فلسطینی‌ها مخالف هستند و بر تشکیل کشور مستقل فلسطینی تأکید دارند. در جنگ کنونی غزه نیز مردم اردن مکرراً با برگزاری تظاهرات، خواستار حمایت دولت این کشور از مردم غزه و همچنین قطع روابط با رژیم صهیونیستی شده‌اند. این تظاهرات نشان داد که تعارض و تضاد آشکاری در رویکرد مردم و دولت اردن در قبال مسئله فلسطین وجود دارد و مردم اردن بر این باور هستند که سازش با رژیم صهیونیستی و همسویی با قدرت‌های غربی صرفاً تأمین‌کننده منافع تل‌آویو است و برای اردن و همچنین فلسطینی‌ها دستاوردی نخواهد داشت. با این حال، دولت اردن به مخالفت‌های گسترده مردمی بی‌توجه است. می‌توان گفت این تظاهرات و تضاد، ضعف آشکار مشروعیت دولت اردن را نیز ثابت می‌کند.

نتیجه

اردن از کشورهای مهم در منازعه فلسطین- رژیم صهیونیستی است. با این حال، این اهمیت ناشی از نگاه ابزاری رژیم صهیونیستی و قدرت‌های غربی به اردن است. این نگاه که به صلح وادی عربه در سال ۱۹۹۴ منجر شد، سبب نشد اردن از تبعات امنیتی منازعه فلسطین- رژیم صهیونیستی در امان باشد، زیرا همواره از اردن به عنوان وطن جایگزین فلسطینی‌ها یاد شده است که هم تهدیدی برای تمامیت ارضی اردن و هم تمامیت ارضی فلسطین است.

نگاه ابزاری به اردن در منازعه فلسطین-رژیم صهیونیستی در اقدام اخیر نظامی جمهوری اسلامی ایران علیه اراضی اشغالی نیز وجود داشت و اردن به بهانه حفظ حاکمیت خود، با رژیم صهیونیستی برای مقابله با موشک‌ها و پهپادهای ایرانی همراهی کرد. این در حالی است که اردن مانند اغلب کشورهای عربی برای متوقف کردن نسل‌کشی رژیم صهیونیستی در غزه اقدامی انجام نداد.

کد خبر 6087747

منبع: مهر

کلیدواژه: بیل کلینتون مصر عبدالله دوم تل آویو رژیم صهیونیستی اردن غزه رژیم صهیونیستی طوفان الاقصی ایالات متحده امریکا فلسطین اوکراین روسیه اسرائیل حزب الله لبنان ارتش رژیم صهیونیستی جنگ غزه ایران عراق لبنان مقاومت فلسطین سازش با رژیم صهیونیستی رژیم صهیونیستی رژیم صهیونیستی منازعه فلسطین قدرت های غربی مسئله فلسطین وطن جایگزین فلسطینی ها مردم اردن

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.mehrnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «مهر» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۸۸۷۷۲ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

نگرانی از اعتراضات ضدصهیونیستی در عربستان،‌ مصر و اردن

خیزش های دانشجویی در آمریکا و دیگر جوامع غربی زنگ خطری برای دولت های عربی بوده و آنها را نسبت به سرایت این اعتراضات نگران کرده است. وقوع چنین بحرانی در کشورهای عربی می تواند منجر به برهم خوردن ثبات داخلی شود. - اخبار بین الملل -

به گزارش سایت عربی خبرگزاری تسنیم، طی روزهای اخیر رسانه های منطقه ای گزارش های متعددی از تشدید وضعیت امنیتی-سیاسی در کشورهای عربی همچون مصر، عربستان و اردن داده اند که این امر در ارتباط با تحولات فلسطین بوده است. در همین رابطه بلومبرگ گزارش داد که عربستان سعودی تعدادی از منتقدان جنگ علیه فلسطین را دستگیر کرده است.

این رسانه با اشاره به اینکه این موج از دستگیری ها موجب نگرانی فعالان حقوق بشر شده تاکید می نماید که یکی از مدیران اجرایی که در پروژه‌های اقتصادی موسوم به 2030 حضور دارد نیز در میان افراد دستگیر شده قرار دارد. بلومبرگ در این گزارش تاکید کرده که نگرانی از فعالان حمایت از فلسطین تنها در عربستان سعودی نیست.

پایگاه «میدل ایست آی» هم در این راستا گزارش داد که مقامات مصری دستکم 120 نفر را به اتهام همدردی با فلسطین از زمان آغاز جنگ غزه دستگیر کرده اند. قاهره طی سال های گذشته به دلیل همراهی با رژیم صهیونیستی در محاصره غزه مورد انتقاد افکار عمومی بوده است و این درحالی است که اهالی غزه از نظر فرهنگی و حتی لهجه بیشترین قرابت را با مصر دارند.

علاوه بر این، روزنامه «العرب» هم در گزارشی با اشاره به نگرانی درخصوص فعالیت های اجتماعی و سیاسی در حمایت از فلسطین مدعی شد که تقویت همکاری امنیتی در زمینه مقابله با عناصر اخوانی موجود در کویت یکی از محورهای رایزنی عبدالفتاح السیسی رئیس جمهور مصر با شیخ مشعل امیر کویت در سفر اخیرش به قاهره بوده است. اخوانی های کویت به طور سنتی روابط نزدیکی با فلسطینی ها داشته اند و از 7 اکتبر کویت بارها شاهد تظاهرات های حمایت از فلسطین بود که البته این روند طی دو ماه اخیر بطور قابل توجهی متوقف شد.

«القدس العربی» هم با اشاره به نگرانی از فعالیت های مردمی علیه رژیم صهیونیستی در اردن به ویژه تظاهرات های مستمر مقابل سفارت این رژیم در امان تاکید کرد که نگرانی های جدی درخصوص تکرار موج اعتراضی جدید در جهان عرب در نتیجه استمرار جنگ غزه به وجود آمده است. همین رویکرد باعث شده تا دستگاه اطلاعاتی اردن حساسیت بیشتری نسبت به اخوانی ها داشته باشد و از ائتلاف این گروه با "حراک الشعبی"(معارضان شرق عشایر اردن) نگران باشد. این نگرانی زمانی تشدید می شود که ابوعبیده در آخرین پیام اش به مناسبت دویستمین روز نبرد از تظاهرات های مردم علیه سفارت رژیم صهیونیستی در اردن تقدیر و خواستار ادامه آن شده بود.

این ارزیابی ها درحالی است که تجربه تاریخی نیز گواه حساسیت افکار عمومی عربی نسبت به تحولات فلسطین است و اغلب کشورهای عربی بعد از شکست نظامی در سال 1968 شاهد دگرگونی های سیاسی و بی ثباتی های عمیقی مشابه  تحولات دهه 1970 بودند. در آن برهه از تاریخ، شکست اعراب در جنگ 6 روزه 1967 برابر رژیم صهیونیستی منجر به ظهور نیروهای راستگرا و ملی گرایی شد که سایه آن چند دهه بر منطقه عربی باقی ماند.

از سوی دیگر، خیزش های دانشجویی در آمریکا و سپس دیگر جوامع غربی نیز زنگ خطری برای دولت های عربی بوده و آنها را نسبت به سرایت این اعتراضات نگران کرده است. کما اینکه در دهه 1960 اعتراضات دانشجویی ضد جنگ ویتنام در آمریکا به مرور به آلمان غربی، فرانسه و دیگر کشورهای جهان صادر شد. طبعا وقوع چنین بحرانی در کشورهای عربی که به دلیل مشکلات سیاسی و اقتصادی در سال های اخیر همواره آبستن تحولات بوده اند، می تواند منجر به برهم خوردن ثبات داخلی شود.

بلومبرگ: عربستان فعالان منتقد اسرائیل را دستگیر می‌کندگفت‌وگوهای پنهانی عربستان با اسرائیل در جریان جنگ غزه

 

کشورهای عربی فوق الذکر به این دلیل نگران هستند که مسئله فلسطین می تواند با شکاف‌های داخلی ناشی از نوسازی اجتماعی، مشکلات اقتصادی و یا جمعیت بالا در این کشورها تقاطع پیدا کند. در مجموع به نظر می رسد که دستگیری و تشدید شرایط امنیتی در برخی کشورهای عربی خلیج فارس و شمال آفریقا از این امر نشأت گرفته، ولی در صورت استمرار قتل عام مردم غزه توسط صهیونیست ها این امر می تواند مقدمه ای بر غلیان اجتماعی مجدد در جهان عرب شود.

انتهای پیام/